Mogwai - Rave Tapes [Rock Action, 2014]

Ήρθε και η ώρα να παρουσιαστεί μέσα από αυτήν την μουσική στήλη ένας δίσκος που εκπροσωπεί την post-rock σκηνή, μια σκηνή που ενώ στις αρχές της νέας χιλιετίας γνώρισε μεγάλη ακμή και απήχηση, τα τελευταία χρόνια εμφάνισε σημάδια παρακμής και κούρασης. Οι Σκωτσέζοι Mogwai είναι χωρίς αμφιβολία οι πατέρες του είδους, καθώς έθεσαν τις βάσεις για να αποκτήσει η ροκ μουσική αυτόν τον απλωμένο, ορχηστρικού τύπου χαρακτήρα, με την απουσία στίχου και τα ξεσπάσματα που έρχονται μετά από σταδιακό χτίσιμο των τραγουδιών.

Η δισκογραφία τους ξεκινάει πίσω στο 1997, όταν κυκλοφόρησε το ντεμπούτο τους Young Team που συνέπεσε με την παρακμή του grunge και γενικότερα της ροκ μουσικής στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Τότε παρουσίασαν κάτι φρέσκο και πρωτοποριακό που αναπτέρωσε το ενδιαφέρον για την τότε κορεσμένη ροκ, ενώ στα χρόνια που ακολούθησαν κυκλοφορούσαν σταθερά καλούς δίσκους. Ακόμα και όταν το πάθος για το post-rock άρχισε να σβήνει την τελευταία πενταετία, οι Mogwai επέμειναν σε αυτό που επί της ουσίας οι ίδιοι γέννησαν. Ίσως βέβαια το κοινό να μην έδεινε πλέον την ίδια σημασία με παλαιότερα στις κυκλοφορίες τους, αλλά από την άλλη δεν ήταν και εύκολο να τους αγνοήσεις.

Επίσης καταπιάστηκαν και με την μουσική επένδυση στο κινηματογράφο (Les Revenants, Zidane: A 21st Century Portrait) αποδεικνύοντας την συνολικότερη μουσική τους αξία. Φέτος επιστρέφουν, τρία χρόνια μετά το Hardcore Will Never Die, But You Will που δεν εντυπωσίασε αλλά δεν απογοήτευσε κιόλας, με το Rave Tapes να είναι ψηλά στην δισκογραφική ατζέντα των πρώτων μηνών του 2014. Το ερώτημα είναι τι έχει να προσφέρει ένας ακόμα δίσκος των Mogwai (όγδοος κατά σειρά) μετά από τόσα χρόνια που και αυτοί και το είδος που εκπροσώπησαν τόσο καλά, φαντάζει σκουριασμένο.

Το Rave Tapes απαντά ξεκάθαρα. Ακόμα και αν όλοι σταματήσουν να γράφουν τέτοιου είδους μουσική, οι Mogwai θα συνεχίσουν να έχουν ανεξάντλητα αποθέματα έμπνευσης και δεν πρόκειται να ενδιαφερθούν να αλλάξουν. Ίσως προχωρήσουν σε ένα φρεσκάρισμα μόνο, όπως κάνουν στο Rave Tapes. Εδώ τα ξεσπάσματα έχουν μετριαστεί, η εντονότερη παρουσία πλήκτρων έχει γλυκάνει την ατμόσφαιρα του δίσκου και οι Mogwai γίνονται λιγότερο αδυσώπητοι και περισσότερο ταξιδευτικοί, με την ίδια όμως αισθητική που τους χαρακτήριζε πάντα. Κομμάτια όπως το Heard About You Last Night, το Simon Ferocious και το Remurdered μας αποκαλύπτουν την νέα μυσταγωγική πλευρά των Mogwai, που φαντάζει και ως σημάδι ωριμότητας. Το Rave Tapes είναι ένας πολύ καλός post rock δίσκος, που όσο τον ακούς σε κερδίζει. Αυτό που είναι δυσδιάκριτο, είναι το αν όντως θα αναγεννήσει το post-rock ή απλά θα τον θυμόμαστε σαν ένα από τους τελευταίους εξαιρετικούς δίσκους του είδους.

Τον ακούμε ολόκληρο μέσω spotify:

Μίμης Πλέσσας - Στήλη "Ακούω" Τέταρτο #110