La Grande Belleza: Κριτική της ταινίας

Μήνυμα σφάλματος

  • Notice: Undefined index: taxonomy_term στην similarterms_taxonomy_node_get_terms() (γραμμή 518 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
  • Notice: Undefined offset: 0 στην similarterms_list() (γραμμή 221 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
  • Notice: Undefined offset: 1 στην similarterms_list() (γραμμή 222 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).

La Grande Belleza / Η Tέλεια Oμορφιά (2013)

Κριτική της ταινίας by psy pop

Το στόρι: Ο εκπληκτικός στο ρόλο του Τόνι Σερβίλο, υποδύεται τον 65αρη Τζέπ Γκαμπαρντέλα που έχοντας ζήσει πια τη ζωή ως το μεδούλι παραμονεύει μαζεμένος στη γωνιά του να κατασπαράξει με τον κυνισμό του και τις επικρίσεις του σε σημείο προσβολής, όποιον του κάνει κέφι (κατά πολύ βάθος όμως παραμένει μια ευγενική ψυχή). Όπως αναφέρει ο ίδιος ο ήρωας δεν υπάρχουν πολλά πράγματα να του εξάπτουν το ενδιαφέρον πια αφού επί 40 χρόνια υπήρξε όχι απλώς η ψυχή των κοσμικών πάρτι της Ρώμης αλλά αυτός που με μια του λέξη καθόριζε την επιτυχία ή αποτυχία τους. Η ταινία εξάλλου ξεκινά με ένα εκπληκτικό πάρτι στο ρετιρέ του Τζεπ με καλεσμένους τους πάντες που απαρτίζουν την υψηλή κοινωνία, την τέχνη και την μόδα στη Ρώμη.

Η ταινία: Η συγκλονιστική φωτογραφία και η καταπληκτική σκηνοθεσία είναι τα κύρια συστατικά επιτυχίας αυτής της ταινίας του Σορεντίνο που παρά το μέγεθος της (142΄) καταφέρνει να σε κρατά σε εγρήγορση. Από το διαμέρισμα του Τζεπ απλώνεται μια Ρώμη καρποσταλική, όπου συχνά το σύγχρονο μπερδεύεται με εκείνη την εποχή που η πόλη αποτελούσε τη μούσα του Φελίνι. Το σενάριο λιτό, δεν  απαρτίζεται με τίποτα περισσότερο από την περιπλάνηση του Τζεπ στο σήμερα όπου παρόν και παρελθόν συναντιούνται για να σκιαγραφήσουν τον κόσμο του και να φωτίσουν άλλοτε έντονα και άλλοτε διακριτικά πλευρές της προσωπικότητας του και των επιθυμιών του. Οι γκροτέσκες φιγούρες (όπως αυτή της νάνου εκδότριας), το πάρτι  στην αρχή, η στριπτιζέζ ερωμένη, ο ψυχοπαθητικός αυτόχειρας κ.α που παρελαύνουν στο πανί και τη ζωή του ήρωα συνθέτουν ένα σουρεαλιστικό τοπίο όπου ο σκηνοθέτης μέσα από αλληγορικές αναφορές περνά τα δικά του ηθικοπλαστικά μηνύματα τα όποια είναι πολυάριθμα . Τα πολλά ηθικοπλαστικά μηνύματα της ταινίας είναι ίσως και το μόνο που βρήκα υπερβολικό σε συνδυασμό με την οπτική του πάνω στα εκκλησιαστικά ζητήματα.

Συμπέρασμα: Είτε πιστεύετε στο Θεό είτε όχι δείτε τη και ονειρευτείτε ότι περπατάτε μαζί με τον Τζεπ σε αυτή την αιώνια μαγευτική πόλη… Εγώ πάντως βγαίνοντας από το σινεμά ήθελα επειγόντως ένα εισιτήριο για Ρώμη…

Το τρέιλερ της ταινίας:

Twitter icon
Facebook icon
Google icon
StumbleUpon icon