Wooden Shjips - Back to Land [Thrill Jockey, 2013]

Μήνυμα σφάλματος

Notice: Undefined index: taxonomy_term στην similarterms_taxonomy_node_get_terms() (γραμμή 518 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
Notice: Undefined offset: 0 στην similarterms_list() (γραμμή 221 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
Notice: Undefined offset: 1 στην similarterms_list() (γραμμή 222 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).

Υποβλήθηκε από Mimis Plessas στις Τρί, 11/19/2013 - 19:41.

Όταν πριν από ακριβώς μια δεκαετία ο κιθαρίστας Ripley Johnson από το Σαν Φρανσίσκο, μάζεψε μερικούς νέους και άπειρους μουσικούς για να σχηματίσει τους Wooden Shjips, ο μόνος του στόχος ήταν να δημιουργήσουν πρωτοποριακή μουσική και όχι η δημοσιότητα, οι συναυλίες και οι συνεντεύξεις. Αποφασισμένος να πατήσει πάνω στα ψυχεδελικά και garage 60’s, στο krautrock και space rock, o πολυάσχολος Johnson (Που διατηρεί και δεύτερο project με τους Moon Duo) δίσκο με το δίσκο έχτισε τον ήχο που φανταζόταν αρχικά. Underground και βρώμικα, ατμοσφαιρικά και παράλληλα γκαζωμένα, τα κιθαριστικά μοτίβα των Wooden Shjips κουβαλούσαν μέσα τους κάτι φρέσκο και ψυχωμένο. Πολλοί τους ταύτισαν με τους Suicide και τους Velvet Underground (όχι αδίκως), όταν όμως πριν από δύο χρόνια κυκλοφόρησαν το τρίτο κατά σειρά τους άλπουμ West απέδειξαν πολλά. Ναι είναι επηρεασμένοι από αυτές τις μπάντες, αλλά αυτό που κάνουν έχει την δικιά τους σφραγίδα και δεν θα μπορούσε να το κάνει άλλος. Η μοντέρνα εναλλακτική ροκ Αμερική και δη η Καλιφόρνια δεν θα μπορούσε πλέον να ακουστεί καλύτερα, παρά μόνο μέσα από ένα δίσκο των Wooden Shjips.

Το Back to Land ακολουθεί την ίδια ακριβώς συνταγή με το West αν και κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι παίζουν το ίδιο πράγμα. Όντως η λογική είναι ακριβώς η ίδια, ενώ ακόμα και οι συνθέσεις μοιάζουν αλλά ποιος νοιάζεται; Είναι εξαιρετικοί σε αυτό που κάνουν και δεν σου αφήνουν περιθώρια να αδιαφορήσεις. Από τις πρώτες νότες του ομώνυμου κομματιού το ταξίδι αρχίζει και δεν είναι ένα τυχαίο ταξίδι. Για 40 περίπου λεπτά είσαι στο δρόμο, σαν άλλος Jack Kerouac διασχίζεις μια απέραντη χώρα ακούγοντας αυτόν το καθαρά αμερικάνικο δίσκο. Δεν χρειάζεται παραπάνω λόγια για τα κομμάτια του δίσκου, ακούγεται ενιαίος και δυνατά. Ένα μουσικό ταξίδι αναζήτησης που θα φάνταζε ιδανικό σάουντρακ για την γενιά των Beat λογοτεχνών, αλλά θα έβαζε ξανά στο στούντιο και τον Neil Young με τους Crazy Horse. Mας είχε λείψει αυτή η Αμερική και το Back to Land είναι η ιδανική ευκαιρία να την θυμηθούμε.