Dominic Bracco, Μέρος δεύτερο: Η ερημοποίηση της λίμνης Αράλης
Η Αράλη πριν από αρκετές δεκαετίες αποτελούσε την τρίτη μεγαλύτερη λίμνη του κόσμου. Τα πράγματα όμως άρχισαν να αλλάζουν, όταν την δεκαετία του '60 η Σοβιετική Ένωση προκειμένου να ανταποκριθεί στην επισιτιστική της κρίση αποφάσισε να εφαρμόσει ένα σχέδιο αρδευτικών έργων που απαιτούσαν την εκτροπή των ποταμών που τροφοδοτούσαν την λίμνη προς ερημικές περιοχές για να καλλιεργηθούν. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα μια από τις μεγαλύτερες οικολογικές καταστροφές του πλανήτη, καθώς μέσα σε μερικές δεκαετίες η στάθμη των υδάτων υποχώρησε στο 10% της αρχικής έκτασης της λίμνης. Με την πανίδα και την χλωρίδα της λίμνης να οδηγείται σε αφανισμό σταδιακά ακολούθησαν και οι πόλεις που βρίσκονταν στις όχθες της, με τους κατοίκους τους να μαστίζονται από την ανεργία βλέποντας τις βάρκες τους να σαπίζουν στον πρώην πυθμένα της αποξηραμένης λίμνης.
Ο Dominic Bracco όπως αναφέρθηκε πριν λίγες μέρες σε προηγούμενο άρθρο, συνηθίζει μεταξύ άλλων να παρακολουθεί και να μεταφέρει με τις φωτογραφίες του το κλίμα τοπικών κοινωνιών που έχουν πληγεί από την οικονομική ύφεση και τα παγκόσμια οικονομικά συμφέροντα. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, οι φωτογραφίες του έρχονται από την πόλη του Aralsk και ταυτόχρονα λιμάνι του Kazakhstan, που είδε το 2000 το νερό να υποχωρεί σε απόσταση 80 χλμ. με πολλούς από τους κατοίκους να στρέφονται στην κτηνοτροφία για την επιβίωση. Το 2005 το ηθικό τους άρχισε να αναπτερώνεται καθώς με την κατασκευή ενός φράγματος στο βόρειο τμήμα της λίμνης, μέσα σε 4 χρόνια, είδαν το νερό να πλησιάζει στα 50 χλμ. από την πόλη τους. Ακόμα και έτσι όμως οι ψαράδες χρειάζονται ένα ταξίδι 3 ωρών μέσα από χωματόδρομους μέχρι να μπορέσουν να κάνουν την δουλειά τους, με τους ειδικούς να υποστηρίζουν ότι χρειάζονται ακόμα αρκετές δεκαετίες για να δουν βελτίωση.
- Συνδεθείτε για να υποβάλετε σχόλια