Miroslav Tichý, Η τέχνη του να κάνεις λάθος

Μήνυμα σφάλματος

Notice: Undefined index: taxonomy_term στην similarterms_taxonomy_node_get_terms() (γραμμή 518 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
Notice: Undefined offset: 0 στην similarterms_list() (γραμμή 221 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).
Notice: Undefined offset: 1 στην similarterms_list() (γραμμή 222 του /home/vasileio/www/ganymede/sites/presspop.gr/modules/similarterms/similarterms.module).

Υποβλήθηκε από Andreas Kapotas στις Παρ, 08/02/2013 - 20:50.

Η ιδέα της DIY φιλοσοφίας και του μη άρτιου τεχνικά αποτελέσματος υπήρχε πάντα. Kάποιοι θέλησαν να την συνδέσουν με την οικονομική δυσχέρεια στην οποία βρίσκονται οι περισσότεροι σήμερα και να γεμίσουν μερικές σελίδες περιοδικών για το πως να φτιάξεις μόνος σου έπιπλα, ρούχα, μέχρι ποτιστικά για τον κήπο. Η αλήθεια είναι όμως ότι οι teenagers που μαστορεύουν ποδήλατα που βρίσκουν πεταμένα στο δρόμο ή ψαχουλεύουν τις κούτες στο γκαράζ του παππού τους για κάποιο παλιό πικ απ για να το μεταμορφώσουν ,υπήρχαν πάντα και σίγουρα το ότι το χαρτζιλίκι τους ήταν μικρο δεν έπαιζε κανένα ρόλο. Όλα ήταν και παραμένουν θέμα στυλ και αισθητικής. Κατά καιρούς για κάποιους θα γίνεται μόδα μέχρι να βρουν κάτι άλλο να καταναλώσουν ενώ για κάποιους άλλους θα αποτελεί προσωπική έκφραση και αλήθεια μέσα στο σύνηθες αστικό περιβάλλον. Το να δουλεύεις με πράγματα που έχεις στα χέρια σου και χαμηλό κόστος, φτιάχνοντας το μέσο για να αποδώσεις ένα προϊόν που αντικατοπτρίζει την προσωπική σου αλήθεια, γίνεται αυτόματα γοητευτικό.

O Miroslav Tichý το μόνο που χρειάστηκε ήταν λαστιχάκια,καπάκια από μπουκάλες,κουτάκια αναψυκτικών και κομμάτια από χαρτόνι . Γεννήθηκε, δούλεψε και απεβίωσε (Νοέμβριος του 1926 - Απρίλιος του 2011) στην πόλη Kyjov της Τσεχίας. Ξεκίνησε σαν ζωγράφος αλλά κατέληξε μετά το '60 να φωτογραφίζει με αυτοσχέδιες φωτογραφικές μηχανές. Οι φωτογραφίες του είναι θολές, τραβηγμένες είτε με πολύ χαμηλή έκθεση είτε με υπερέκθεση, ενώ τις επενδύει με αυτοσχέδιες κορνίζες τις οποίες πολλές φορές ζωγραφίζει. Αυτό που τον “ιντρίγκαρε” και αποτέλεσε ως επί τον πλείστον το αντικείμενο του έργου του, είναι η γυναίκα. Την φωτογραφίζει στην δημόσια πισίνα αλλά και σε πάρκινγκ ,σταθμούς λεωφορείων ,οπουδήποτε του δίνεται η δυνατότητα να περνάει απαρατήρητος, εισπράττοντας πολλές φορές τα ενοχλημένα βλέμματά της. Το αποτέλεσμα είναι ένα έργo “homemade” αισθητικής γεμάτο ατέλειες και γυναικείες φιγούρες, επιβεβαιώνοντας σε μεγάλο βαθμό το πιστεύω του, ότι χρειάζεσαι απλά ένα λάθος για να κάνεις ποίηση.