Allah Las - Allah Las

Οι Allah-Las αποτελούν ένα από τα πολλά συγκροτήματα αναβιωτές του garage και της ψυχεδέλειας της δυτικής ακτής των 60ς που έχουν παρουσιαστεί τα τελευταία χρόνια. Η δικιά τους πορεία προς την αναζήτηση μίας θέσης στην rock μυθολογία ξεκινά όταν, τα τρία από τα τέσσερα μέλη τους εργάζονταν στο πολύ γνωστό δισκάδικο Amoeba του Λος  Άντζελες και έκαναν την απλή σκέψη: γιατί να πουλάμε εμείς τους δίσκους των άλλων και γιατί όχι κάποιοι άλλοι να πωλούν τους δικούς μας.  Κάπως έτσι τέλος πάντων αποφάσισαν να φτιάξουν το δικό τους συγκρότημα παίζοντας την μουσική με  την οποία προφανώς μεγάλωσαν. Και το ερώτημα που καλούμαστε να απαντήσουμε είναι αν έχουμε ανάγκη από άλλο ένα συγκρότημα που είναι ερωτευμένο με τα 60ς. Η απάντηση είναι καταφατική αρκεί να υπάρχουν καλά τραγούδια. Και οι Allah-Las έχουν καλά τραγούδια. Ο δίσκος τους έχει ροή και όταν τελείωσει το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό είναι να τον ξαναβάλεις να παίζει. Αυτό είναι κάτι που συμβαίνει σε κάθε pop δίσκο που εκπληρώνει τον σκοπό της δημιουργίας του.

Από το εναρκτήριο ''Catamaran'' γίνεται κατανοητό ότι οι Allah-Las κινούνται στην  groovy  πλευρά των 60ς. Το Don’t You Forget It θα μπορούσε να ανήκει στο soundtrack ενός retro film, ενώ αναρωτιέσαι αν το Busman’s Holiday υπάρχει σε κάποια από τις αναρίθμητες garage συλλογές που έχουν κυκλοφορήσει όλα αυτά τα χρόνια. Το οργανικό ''Sacred Sands'' ηχεί σαν οι  Calexico να εγκαταλείπουν τις μεξικάνικες  έρημους και να κατευθύνονται προς Σαν Φραντσίσκο μεριά. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στο ''Vis -A-Vis'', ένα pop κομμάτι πολύ κοντά στις ηχογραφήσεις των  Byrds της πρώτης περιόδου που δε λέει με τίποτα να ξεκολλήσει από το player.  Από εκεί και πέρα ο δίσκος είναι γεμάτος με garage διαμαντάκια, ικανά να συμπεριληφθούν στο track list οποιουδήποτε retro party, με σκοπό είτε να αναγκάσουν τον κόσμο να χορέψει με τα πιο groovy κομμάτια, είτε να αράξει στο μπαρ πίνοντας στις πιο mid tempo στιγμές τους. Η παραγωγή του δίσκου αναδεικνύει την 60ς ατμόσφαιρα, αποκλείοντας καθετί που θα μπορούσε να ακουστεί σύγχρονο και ψηφιακό, και απλά αφήνει τα όργανα και τα φωνητικά να λειτουργήσουν.  

Οι Allah-Las δεν διεκδικούν δάφνες πρωτοτυπίας με το δισκογραφικό τους ντεμπούτο αλλά σίγουρα κερδίζουν στον τομέα της τιμιότητας. Δεν προσποιούνται ούτε μία στιγμή κάτι που δεν είναι, κάνουν γνωστές εξαρχής τις επιρροές τους και είναι σίγουρο ότι αν δεν υπήρχαν αυτές δεν θα υπήρχαν και οι ίδιοι. Αντιμετωπίζουν  με θρησκευτική ευλάβια τα ιδάλματά τους και το μόνο που ζητούν είναι να κριθούν με βάση τις συνθέσεις τους. Από εκεί και πέρα είναι στην κρίση του καθενός αν του αρκεί ένα συγκρότημα που αναπαράγει ηχητικά μία συγκεκριμένη εποχή ή έχει και άλλες απαιτήσεις από μία μπάντα για να την συμπεριλάβει στα ακούσματά του.