Ty Segall - Twins

Το καλύτερο το φύλαγε για το τέλος! Σε μία χρονιά ο Ty Segall κυκλοφορεί τρεις δίσκους, αρχικά το ''Hair'' παρέα με τον White Fence, στη συνέχεια το  ''Slaughterhouse'' με την μπάντα του και τέλος το ''Twins'', το οποίο και κερδίζει στα σημεία τις δύο προγενέστερες κυκλοφορίες. Πιο πλουραλιστικό από το ''Hair'' και λιγότερο παρανοϊκό από το ''Slaughterhouse''  τοποθετεί τον νεαρό Καλιφορνέζο στην κορυφή του σύγχρονου αγνού rock ‘n’ roll. Σε αυτό το δίσκο ο Ty Segall εμπλουτίζει τον πατενταρισμένο ήχο του με ψήγματα folk, μπητλικές μελωδίες και γενικά βρίσκει την ισορροπία ανάμεσα στις επιρροές του ώστε τα πάντα να ακούγονται ιδανικά. Και αν η αρχή είναι το ήμισυ του παντός το ''Twins'' κερδίζει και σε αυτό. Το ''Thank God For Sinners'' αποτελεί ιδανικό ξεκίνημα δίσκου , δημιουργεί προσδοκίες για την συνέχεια και ο Ty Segall απλώς τις επαληθεύει με την συνέχεια. Το ''You ‘re The Doctor'' είναι το πιο γκαζωμένο κομμάτι του δίσκου και άνετα θα μπορούσε να υπάρχει και στο ''Slaughterhouse''. Ακούγοντας το ''Inside Your Heart'' θα νιώθουν περήφανοι οι  Black Rebel Motorcycle Club για τους σπόρους που έριξαν προ δεκαετίας στην rock σκηνή της Καλιφόρνια. Το ''The Hill'' φλερτάρει έντονα με την αναβίωση του garage των 60ς , ενώ το ''Would You Be My Love'' αποτελεί ένα έξοχο pop single που ξεκολλάει από το player μετά την εικοστή επανάληψη. Ο Ty Segall για χάρη του ''Ghost'' περνάει μια βόλτα από τον χώρο του πιο σκληρού ήχου (stoner), στο ''Love Fuzz'' υποβάλλει τα καθιερωμένα σέβη του στους Stooges , ενώ στο ''Handglams'' είναι απλώς τυπικός Ty Segall. Το ''Who Are You'' με τον groovy ρυθμό του θα αποτελεί μια από τις κορυφαίες στιγμές των ζωντανών εμφανίσεών του και ο δίσκος κλείνει με δύο σχεδό ακουστικά κομμάτια , τα ''Gold On The Shore'' και  ''There Is No Tomorrow'' , αμφότερα επηρεασμένα από την αμέρικάνικη μουσική παράδοση.

Το ''Twins'' αποτελεί τον δίσκο που θα βοηθήσει τον Ty Segall να αποκτήσει μεγαλύτερα ακροατήρια,  μιας και δεν απευθύνεται αποκλειστικά στους λάτρεις του rock ‘n’ roll , αλλά αποτελεί ένα πιο ευρύ άκουσμα. Σε συνδυασμό με τις γεμάτες ενέργεια live εμφνίσεις του, όπως και πρόσφατα απέδειξε στην Αθήνα, φαίνεται ότι το μέλλον του ανήκει. Άλλωστε ποιος μπορεί να ισχυριστεί κάτι διαφορετικό για έναν καλλιτέχνη με τέτοια παραγωγικότητα σαν του Segall ;