Στήλες

Όλα γύρω μας στολισμένα, το κλίμα γιορτινό και περιμένουμε πως και πως την ημέρα που θα κοιτάξουμε κάτω από το δέντρο και θα είναι γεμάτο με δώρα από αγαπημένα μας πρόσωπα. Τα Χριστούγεννα σχεδόν φτάσανε και εσείς ακόμη ψάχνετε τι να πάρετε στους Χρήστους και στι Χριστίνες ή στους φίλους και τους συγγενείς που δεν γιορτάζουν αλλά τους αγαπάτε όπως και να’χεί; Εμείς έχουμε τη λύση!

Ο Γ. στριφογύριζε στο κρεβάτι του όλο το βράδυ και γύρω στις 7 το πρωί, με τον ύπνο του να χάνει την μάχη με αυτό το βάρος που τον καταπλάκωνε, πέταξε τα σκεπάσματα και έκατσε στο κρεβάτι σταυροπόδι. Δέκα λεπτά μετά άκουσε το ξυπνητήρι να τον προστάζει να σταθεί στα πόδια του και έτσι παλεύοντας με την πρωινή ζαλάδα έφτασε στο μπάνιο. Ακούμπησε τα χέρια του στον νιπτήρα και κοιτάζοντας τον καθρέφτη είδε τα χείλη του να κινούνται.

Ένα από τα αρνητικά του να μην ταξιδεύεις, είναι ότι μπορείς να εγκλωβιστείς σε μια στενόμυαλη αντίληψη του κόσμου και να κινείσαι μόνο γύρω από τις αξίες της κοινωνίας που ζείς, όντας ανίδεος για τον έξω κόσμο. Αυτές πάνω κάτω ήταν οι σκέψεις του έφηβου Alex Webb ο οποίος κατά την διάρκεια του λυκείου ανακάλυπτε σιγά σιγά την αγάπη του για την φωτογραφία και τα ταξίδια.

Ο Β. άνοιξε τα μάτια του και βρισκόταν σε ένα μπεζ δωμάτιο γεμάτο ακριβές αντίκες και ένα παράθυρο με απίστευτη θέα στον ωκεανό. Σηκώθηκε, πήγε προς το μέρος του και κοιτάζοντας την θέα άρχισε να θυμάται ένα ένα τα βράδια που πέρασε ξαπλωμένος, κοιτάζοντας τα περασμένα με βερνίκι ξύλα της οροφής, ενώ φαντασιωνόταν την στιγμή που θα βγει ή έστω θα δραπετεύσει .