Δισκοκριτικές

Ο Hanni El Khatib θα έπρεπε να είναι πιο γνωστός. Από τις ελάχιστες (εάν όχι η μοναδική) των περιπτώσεων επί της οποίας διαρκώς και διακαώς «γκρινιάζω» σχετικά με την -ηθελημένη ή μη- αποχή τους από το mainstream. Βέβαια άπαξ και γίνει κάτι τέτοιο, ο γνωστός μέσος χιπστεράς ελιτιστής θα αρχίσει τροπάρι μιας άλλης γκρίνιας, αυτής του τύπου «όταν τον άκουγα εγώ..» και «ξεπουλήθηκε και αυτός» και τα λοιπά. Επομένως ανακαλώ τη λέξη «γκρινιάζω», αντικαθιστώντας την με ένα διακριτικό «απορώ».

Ένας από τους πιο αναμενόμενους δίσκους για το 2020 είναι ο καινούργιος των Protomartyr. Είναι ο πέμπτος της δισκογραφίας τους και τιτλοφορείται ''Ultimate Success Today''. Οι Protomartyr έχτισαν αργά και σταθερά τη φήμη τους, κυκλοφορώντας τέσσερις πολύ καλούς δίσκους και κατέκτησαν την καθολική αναγνώριση με το ''Relatives In Descent'' του 2017.

Ο Jarvis Cocker ήταν ο αντιήρωας της brit pop και τελικά ο μεγαλύτερος ήρωάς της, αφού ήταν αυτός που αποτύπωσε γλαφυρά στα '90ς πως είναι το να είσαι νέος και όχι τόσο ''common people'', που ζει στην Αγγλία των χαρτογιακάδων και του συντηρητικού νεοφιλελευθερισμού. Οι Pulp μπορεί να μην είχαν τη stadium rock αύρα των Oasis, τη κομψή pop λογική των Blur, αλλά είχαν κάτι ξεχωριστά δικό τους. Μία κυνική περιγραφή καταστάσεων και έναν ήχο απόλυτα αναγνωρίσιμο. Και φυσικά είχαν έναν τραγουδιστή που άνοιξε νέους δρόμους στην pop performance.

Ένα από τα πλέον αξιόπιστα συγκροτήματα του σύγχρονου αμερικάνικου indie ήχου επιστρέφουν με καινούργιο δίσκο που φέρει τον τίτλο ''The Black Hole Understands''. Πλέον οι Cloud Nothings δεν είναι οι νεαροί που γνωρίσαμε στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, αλλά άνετα μπορούν να θεωρηθούν βετεράνοι του είδους. Ο ιθύνων νους του συγκροτήματος, Dylan Baldi, έχει καταφέρει να στήσει έναν άνετα αναγνωρίσιμο ήχο και οι Cloud Nothings να αποκτήσουν το δικό τους φανατικό κοινό.